‘Ongeveer driekwart jaar geleden ben ik naar Nijmegen verhuisd en ben ik gaan wonen in het prachtige St. Jozefklooster. Best wel uniek om als studente in een verzorgingshuis te gaan wonen, maar ik had er onwijs zin in! Ik ben erg snel gaan meedraaien met de activiteiten, zoals de geheugentraining die altijd vast op de maandag was.
Het allerleukste aan mijn tijd bij het St. Jozefklooster was het individuele contact met enkele bewoners. Er waren zo’n drie bewoners bij wie ik wekelijks langsging. Vaak werd er lekker gekletst, thee gedronken, gewandeld, gelachen en soms ook wel gehuild. Er is één bewoner in het bijzonder waarmee ik een erg goede band heb opgebouwd. Samen konden we altijd erg lachen, maar we hadden ook vaak lange gesprekken over onder andere de oorlog en de dood. Erg bijzonder om te zien dat het zo goed kan klikken tussen iemand van 96 en 19! Nadat ik een aantal keer bij deze bewoner was langs geweest, vertelde hij mij dat hij ‘het vertrouwen in de jeugd weer had teruggevonden’. Dat zijn de kippenvelmomentjes waar je het echt voor doet!
Inmiddels heb ik het St Jozefklooster verlaten en wonen er nieuwe woonstudenten. Maar afscheid nemen kan ik voorlopig echt nog niet. De individuele contacten die ik heb opgebouwd zijn zo waardevol, dat ik nog wel een aantal keer zal terugkomen!
Meer weten over wonen in het St. Jozefklooster? Klik hier.
